schrijfcursus

*DE KLEINE PRINS ALS INSPIRATIEBRON 1

De Kleine Prins van Antoine de Saint Exupery

Levenslessen met de De Kleine Prins als inspiratiebron. Verderop vind je de mogelijkheid om hier ook eens mee aan het werk te gaan. Ik heb dit oude boekje weer eens helemaal uitgespit. Alleen de illustraties zijn al zo lief. Inmiddels is deze oude liefde uitgewerkt naar een online schrijfcursus. Als basis gebruik ik hier 5 levenslessen voor. Er zijn er nog veel meer. Maar dat is voor het vervolg. Als u zin heeft om weer eens lekker reflectief te schrijven, kunt u zich aanmelden. De eerste is een proefles die je gratis mag aanvragen.  Na 5 lessen vormen ze een mooi persoonlijk bundeltje met verhalen en/of gedichten en -zo u wilt- illustraties.

EEN KLEINE PRINS

Op 6 april 1943 werd het boek De Kleine Prins  van Franse schrijver en vliegenier Antoine de Saint-Exupéry voor het eerst uitgegeven. Hij schreef het en illustreerde het verhaal. Het boek gaat over een piloot die met zijn vliegtuig motorpech krijgt in de Sahara. Daar ontmoet hij een kleine jongen, een kleine prins. In de dagen die volgen vertelt de prins stukje bij beetje. Hij verhaalt over zijn thuisplaneet en zijn reizen naar andere werelden in de ruimte.

Je ziet wel vaker dat kinderboeken wijsheden bevatten die je pas op latere leeftijd echt op waarde kunt schatten. Daardoor is het ook hier weer bijzonder hoe dit boekje al meer dan 70 jaar zowel kinderen als volwassenen kan boeien. De komende periode zet ik vijf levenslessen van deze kleine prins en zijn inspirerende kijk op het leven op een rijtje:

NR I: ZOEK HET KIND EN BIJBEHORENDE CREATIVITEIT IN JEZELF WEER OP

Dat kinderen verhalen vertellen met hun tekeningen is voor mij als coach niet onbekend. In nummer 1  van Levenslessen met de Kleine Prins als inspiratiebron opent de verteller van het boek met een verhaaltje over een tekening die hij als kind maakte van een slang die een olifant opeet. Alle volwassenen die naar de tekening keken, zeiden: ‘dat is geen slang, dat is een tekening van een hoed.’ Vanaf toen tekende hij nooit meer (commentaar: ‘killing’ voor ontwikkeling en creativiteit). Dan ontmoet de hoofdpersoon de Kleine Prins die meteen ziet wat hij vroeger tekende: een slang die een olifant verorbert!

Maar het gebeurt al snel en onbewust dat je je laat beïnvloeden door de beperkte visie van anderen, en soms ook die van jezelf. Toch is dat jammer. Feiten en praktische ideeën zijn nu eenmaal makkelijker te verwerken dan de zaken die onder het oppervlak liggen, die creativiteit vergen. Als je moeite doet. En je weet ze terug te vinden, maakt dat je blij. Dat komt je mentale welzijn ook weer ten goede. Kleine schatten die je ontdekt voor jezelf in een hectische en surrealistische periode van ons bestaan. Fantasie en creativiteit zijn goed voor je gezondheid. Doe er wat mee!!!!

Wil je gratis een bijpassende schrijfopdracht om hier eens mee aan het werk te gaan. Stuur me dan een mailtje met in de opdrachtregel: opdracht 1 Hervind je creativiteit … 

* BOOTJES BLIJVEN KOMEN

BOOTJES BLIJVEN KOMEN

Onderweg.  Door alle berichtgeving, maar ook door wat er direct om je heen gebeurt, blijf ik eraan denken.  Bootjes blijven komen.  Vluchtelingen die in de meest vreselijke kampen vastzitten. Kampen die door overstromingen en andere gevaren geteisterd worden. Vluchtelingen op Italiaanse of Griekse eilanden waar ze ooit per bootje aankwamen, maar geen kans zien om er weg te komen. Ook het beeld dat op mijn netvlies is gegrift van de driejarige Aylan (als symbool van alle doden) die 1 september 2015 aanspoelde op het strand van het toeristische Akyalar, keert geregeld terug. Amper 20 kilometer water scheidt het eiland Kos van de kust van Akyarlar, waar Aylan werd gevonden.

DESASTREUS

Voor hem, voor zijn broertje, voor hun 35-jarige moeder Rihan, voor drie andere kinderen en minstens zeven volwassenen liep die tocht die ochtend desastreus af. Hun vader Abdullah zou levend de kust hebben bereikt. Nadat het bootje was gezonken, dat eigenlijk op Kos had moeten aankomen, vond zijn vader zijn zoontje Aylan pas veel later terug. Vader Abdullah heeft Aylan uiteindelijk toch in Syrië begraven. Zo triest. Ik blijf me afvragen hoe deze ellende door kan blijven gaan. Ik stel me voor hoe mensen jarenlang op een eiland in erbarmelijke omstandigheden vastzitten zonder enig toekomstperspectief. En wij maar zeuren over onze lage rente op de bank en het woningtekort. Tja….

Een klein gedichtje hierover…

ONDERWEG

’s Nachts in gammele bootjes onderweg naar een beter leven

Betalen deze volwassenen en kinderen altijd de hoogste prijs.

Onderweg op zee zonder respect als schimmen weg gedreven,

Slechts een deel komt aan de overkant, in de oren eeuwig gekrijs

(copyright, Lis van der Geer, 8 oktober 2019)

* COMMUNICEREN MET JEZELF VOLGENS JULIA CAMERON

 

In de serie blogs over schrijven…

COMMUNICEREN MET JEZELF VOLGENS JULIA CAMERON

Schrijfinspiratie en creativiteit

The Artist’s Way van Julia Cameron (Cristofoor, 1e druk 1992, 12e druk 2017 )

…is een klassieker en vooral een gids over inspiratie en over hoe je je eigen creativiteit kunt (her)vinden. Dat geldt niet alleen voor het schrijven, maar eigenlijk voor alles. De belangrijkste boodschap is dat je je door de inzet van je eigen creativiteit een (ge)heel(d) en krachtiger mens gaat voelen. Dat ga je voelen op alle levensgebieden. Tegenwoordig zou je dat persoonlijk leiderschap noemen.

Hulpmiddelen

Cameron vergelijkt twee van haar belangrijke hulpmiddelen met het principe van communicatie. Denk aan een radio waarbij je een zender en een ontvanger hebt. Een –in haar ogen zeer belangrijk- hulpmiddel is het schrijven van de ‘’morning’’ pages. Het idee is om elke dag een half uurtje eerder je wekker te zetten en voluit te schrijven over alles wat in je opkomt: je zorgen, je plannen, je onzekerheden enzovoorts. Hiermee bereik je dat je je zorgen even ‘parkeert’ en ze overzichtelijk maakt op papier.

 

Alternatief  ’s avonds schrijven

Als je niet zo’n ochtendmens bent, kun je proberen om ’s avonds te schrijven. Hierbij neem je dan de dag door voor jezelf. Dan is het wel belangrijk dat je je dag positiefs eindigt voor het slapen gaan. Je kunt dan bijvoorbeeld je tekstje beginnen met: “Vandaag werd ik gelukkig van….”,  of “Vandaag was ik dankbaar voor….”
Deze manier van omgaan met gedachten ”ruimt je hoofd op” en geeft je structuur. In het communicatiemodel van zender –> ontvanger is het fenomeen ‘morning-pages’ een vorm van zenden. Je stelt het universum in kennis van je zorgen, dromen, wensen, teleurstellingen en hoop.

Kunstenaars-afspraakje

Een ander hulpmiddel om je creativiteit en je eigen kracht een oppepper te geven, is met jezelf wekelijks een ‘’kunstenaars-afspraakje’’ te maken. Minimaal 1 x in de week ga je iets fijns, moois en creatiefs voor jezelf doen. Je doet dat alleen.

Dat kan een kunstuitje naar een museum zijn, maar een inspirerende boswandeling is ook een optie. Wellicht heeft jouw innerlijke kunstenaar gewoon een keer zin in mensen kijken op een terrasje, of een uurtje schilderen. Het hoeft niets te kosten. Je zult zien hoe lastig het is om die gereserveerde tijd voor jezelf te verdedigen. Dat is dan ook je eerste stap! En als het je lukt, voelt dat als een overwinning! In het communicatiemodel zender –> ontvanger  is een kunstenaars-afspraakje te omschrijven als een vorm van ontvangen. Je opent jezelf voor het ontvangen van inzicht, inspiratie en leiding.

Als de manier waarop je naar dingen kijkt verandert,

verander je de dingen waar je naar kijkt.

Amerikaans auteur en psycholoog Wayne Dyer (1940-2015)

* KETTINKJE VAN MIJN MOEDER

KETTINKJE VAN MIJN MOEDER

Zoekend naar een geheugenstick, kwam ik terecht bij een klein houten doosje waarin ik dierbare spulletjes bewaar. Hierin trof ik ook wat dingen van mijn moeder van onbeduidende geldelijke waarde: een zacht sjaaltje in zwart en wit en een kort kettinkje. Ik nam het kralensnoertje in mijn handen. Tot mijn verbazing voelde het niet hard of koud. Het kettinkje is geregen van pareltjes, schitterende rijnsteentjes en zwarte kralen. Een combinatie die goed bij haar persoonlijkheid paste. Zoals gezegd was het geen kostbaar juweel, maar slechts een decoratief sieraad van een sjieke eenvoud. Haar dure gouden juwelen van vroeger, waarmee ze altijd terugkeerde van vakanties in Italie, waren door de jaren heen op mysterieuze wijze verdwenen.

Toen ik met de ‘choker’ in mijn handen aan haar terugdacht, schrok ik van mijn vergelijking. In haar leven was iets altijd wit of zwart! De pareltjes staan voor de zeldzame dagen dat het goed met haar ging en er daadwerkelijk een goed gesprek met haar te voeren was. Vooral de laatste jaren bleek dat steeds lastiger. De glinsterende rijnsteentjes  als fragmenten van haar onvoorspelbare impulsiviteit. De zwarte kralen, waarmee de schitterende zirconia’s afgewisseld waren, deden mij denken aan haar duistere en sombere kant. Die was gekoppeld aan de momenten waarop mijn broertje, zusjes en ik het vertrouwen in haar verloren. Dan was zij de afstandelijke vrouw, die niet wist hoe ze leven moest. Haar kinderen vervreemdden van haar.

Liever streelde ik de pareltjes, waarmee ik in gedachten terugkeerde naar de betere momenten met haar. De ogenblikken waarop ze helder was en je soms met haar kon lachen. De dagen waarop ik ook weer eens met een goed gevoel in mijn auto stapte om de terugrit van Zoetermeer naar Deventer aan te vangen. Op zo’n bezoekdag had ik dan haar rolstoel ingeladen en raceten we door het Zoetermeerse stadscentrum om haar daar lekker tussen de kledingrekken te laten snuffelen. Soms betrapte ik haar er zelfs op dat ze bij een mooie vondst even voorzichtig uit haar rolstoel opstond om het kledingstuk beter te bekijken en de stof tussen haar vingers te voelen.

De zwarte kralen vertegenwoordigen nu slechts de afwezigheid en de leegte die er is sinds ik afscheid van haar heb moeten nemen. Laatst trof ik weer een foto van mijn moeder op mijn pc, genomen op de bruiloft van mijn dochter, al weer bijna een decennium geleden. Mijn moeder droeg dit kettinkje om haar niet meer zo slanke hals. Ze keek wezenloos het beeld uit. Wellicht luisterend naar een toespraak van deze of gene, of gewoon zoals zo vaak verdwaald in haar eigen wereldje.

* SCHRIJVEN MET DE HAND HEEFT MINSTENS 7 VOORDELEN

Schrijven met de hand heeft minstens 7 voordelen 

…Toch heb ik mijn pen en dagboek deze week weer ter hand genomen. Meestal is dit een natuurlijke behoefte als ik moeite heb met focussen. Dat gun ik iedereen die op dit moment toch weer op zijn toetsenbord zit te timmeren. Pak die pen eens en ‘voel’ wat je schrijft. Elke keer als ik in mijn boekje schrijf, komen er verrassende teksten uit die tot nadenken stemmen of waar ik iets mee kan.

1. Sneller leren lezen

Leren schrijven is de basis voor leren lezen. Schrijfonderwijs blijft belangrijk in het basisonderwijs. Je moet er namelijk je hele leven mee vooruit kunnen.  Dus weg met die tablet en pc als het om het echte schrijven gaat. Kinderen die eerst handmatig leren schrijven, lezen niet alleen sneller, ze kunnen ook beter informatie onthouden en ideeën ontwikkelen. Iets wat ook voor middelbare scholieren en studenten lijkt te gelden.  ‘Tijdens het schrijven wordt automatisch een uniek hersencircuit geactiveerd’, verklaart Stanislas Dehaene, psycholoog aan het Collège de France in Parijs. ‘Er is een basisherkenning van het gebaar, een soort herkenning door mentale stimulatie in je brein. Het lijkt erop dat dit hersencircuit het leren makkelijker maakt.’

2. Brein wordt gestimuleerd

Wat gebeurt er in de hersenen als je met de hand schrijft? Het begint al in het basisonderwijs. Het schrijven met de pen is een vaardigheid die tijd vraagt omdat je veel moet oefenen. Hierdoor gaan de hersenen vele verbindingen aan. Dat is ook de reden dat het schrijven een grote impact heeft op de ontwikkeling van de fijne en grovere motoriek. Ook voor volwassenen blijkt met de hand schrijven voordelen op te leveren. Met de hand schrijven beïnvloedt je brein en je gevoel positief.

3. Focus

Daarnaast is uit recent wetenschappelijk onderzoek gebleken: Met de hand schrijven, maakt dat je dingen veel beter onthoudt. Dat kan lastig zijn als je bijvoorbeeld tijdens een vergadering of tijdens de les notities wil maken. Veel mensen hebben tegenwoordig een I-Pad bij zich voor notities. Schrijvend maak je wellicht minder notities, maar je gaat wel beter luisteren. Dat stimuleert je hersenen en je bepaalt wat echt belangrijk is, waardoor je meer onthoudt en leert.

4. Oplossend vermogen

Door met de hand te schrijven ben je dus even helemaal gefocust op wat je wilt opschrijven. Door bijvoorbeeld een probleem waarmee je worstelt op papier te zetten, wordt zo’n gecompliceerd vraagstuk al gauw een stuk overzichtelijker. Je stapt even uit de dagelijkse mallemolen en bekijkt een probleem als het ware als een buitenstaander; je kijkt er op een afstandje naar. Dan blijkt geregeld dat er vaak een simpele oplossing is voor een zeer complex probleem. Door het op te schrijven creëer je rust voor jezelf.

5. Ontspanning

Vaak hoor je mensen zeggen: ‘’Mijn hoofd loopt over, er kan echt niets meer bij’’. Ze raken overbelast door de vele informatiestromen waarmee we te maken hebben. Je kunt ervoor kiezen om die even te laten voor wat ze zijn. Per saldo win je tijd door gegevens in een notitieboekje op te schrijven. Je ‘parkeert’ sommige zaken dan even tot je er wel aan toe bent. Zo staan ondoordacht geschreven ‘To Do’-lijstjes overvol met onzin. Vaak blijkt dat dingen – door het opschrijven alleen- al niet meer zo dringend zijn.

6. Troost en vitaliteit

Ook als je je verdrietig of angstig voelt, kan het helpend en troostrijk zijn om hierover te schrijven. Uit een onderzoek van de Universiteit Twente blijkt 53 procent van de onderzochte personen zich beter en vitaler te voelen na depressie door autobiografisch schrijven. Het menselijk brein is nu eenmaal een complex netwerk, waar geen routebeschrijving bij zit. Je gedachten vliegen alle kanten op. Het kan helpend zijn moeilijke of verdrietige zaken van je af te schrijven, of juist om intuïtief te ervaren wat er op dit moment in je leeft. Een fijne pen, een mooi dagboek, een rustig plekje. Dat zijn dan nog de benodigde ingrediënten om zelf de regie weer in handen te nemen.

7. Structuur

Last but not least: Een chaos aan gedachten kan een mens uit balans brengen. En als jij zelf je gedachten al niet in toom hebt of kunt verwoorden, hoe moet een buitenstaander dat dan kunnen. Je bent kwetsbaar als je iemand bijvoorbeeld moet vertellen over een traumatische gebeurtenis. Het lastige is dat alles wat binnen blijft, is als een bal die je onder water duwt. Opkroppen van zorgen en problemen leidt tot stress, angst en depressies en dus ziekte. Expressief schrijven is een heel goede optie om hersenspinsels de vrije loop te laten. Opschrijven geeft structuur. Het kan een emotionele ontlading geven, waardoor je blokkades opheft en weer nieuwe mogelijkheden ontdekt.